Καθεστώς έχει γίνει πλέον το Βραβείο Καλύτερου Στίχου για τη Eurovision, που θα απονεθηθεί φέτος για όγδοη συνεχή χρονιά. Η ιστοσελίδα eurostory.nl – που διοργανώνει το εγχείρημα – ασχολείται με τη λογοτεχνική πλευρά της Eurovision, μια προσέγγιση που δεν έχει λάβει την προσοχή που της αξίζει. Το τραγούδι όμως είναι μια τρίλεπτη (για τη Eurovision) μορφή τέχνης όπου μουσική και στίχοι είναι εξίσου σημαντικά για το τελικό δημιούργημα.
Τρεις φορές έχει λάβει το Βραβείο Καλύτερου Στίχου η Ιταλία, δύο η Γαλλία, μία η Ουκρανία και μία η Αυστρία.
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΤΟΥ ΒΡΑΒΕΙΟΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΣΤΙΧΟΥ
- 2016: Ουκρανία – Jamala – “1944”
- 2017: Γαλλία – Alma – “Requiem”
- 2018: Γαλλία – Madame et Monsieur – “Mercy”
- 2019: Ιταλία – Mahmood – “Soldi”
- 2021: Ιταλία – Måneskin – “Zitti e buoni“
- 2022: Ιταλία – Mahmood & BLANCO – “Brividi”
- 2023: Αυστρία – Teya & Salena – “Who the hell is Edgar”
Φέτος για το Βραβείο είναι υποψήφια πέντε τραγούδια. Oι υποψηφιότητες ανακοινώθηκαν αυτή την εβδομάδα.
ΠΩΣ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ Ο ΝΙΚΗΤΗΣ
Όπως και τις προηγούμενες χρονιές, ο νικητής του βραβείου Eurostory Best Lyrics Award θα καθοριστεί από μια διεθνή κριτική επιτροπή εμπειρογνωμόνων λογοτεχνών (75%), που αποτελείται από συγγραφείς βιβλίων, δημοσιογράφους, εκδότες, τραγουδοποιούς, μεταφραστές και πρώην συμμετέχοντες στη Eurovision από διάφορες χώρες, καθώς και από την ψηφοφορία του κοινού στο eurostory.nl (25%). Ο νικητής θα ανακοινωθεί κατά τη διάρκεια της εβδομάδας της Eurovision τον Μάιο.
Ας δούμε τις υποψηφιότητες μία-μία:
1η υποψηφιότητα για το Eurostory Best Lyrics Award 2024: ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
Χώρα: Αυστραλία
Τίτλος: One blood (One milkali)
Καλλιτέχνες: Electric Fileds
Στιχουργοί: Michael Ross, Zaachariaha Fielding
H γνώμη της κριτικής επιτροπής
Αν έπρεπε να περιγράψουμε το τραγούδι “One milkali (One blood)” του μουσικού ντουέτου Electric Fields με μία λέξη, αυτή θα ήταν: πνευματικό (spiritual). O τραγουδιστής Zaachariaha Fielding και ο παραγωγός Michael Ross μας προσκαλούν να δούμε τον πλανήτη όπως τον ξέρουμε, με όλες τις άμεσα ορατές και απτές πτυχές του, αλλά σε μια διαφορετική κλίμακα. Σε μικρότερη κλίμακα. Αλλά και μεγαλύτερη. Σε ατομική κλίμακα, αλλά και σε κοσμική κλίμακα. Σε μοριακά συστήματα και νεφελώματα. “Για να δούμε”, όπως τραγουδούν, “ότι δεν μας ανήκει το σύμπαν”.
Το ‘One milkali (One blood)’ είναι ένα τραγούδι κατά του εγώ που περιέχει έναν από τους πιο αυτοκαταστροφικούς στίχους στην ιστορία της Eurovision: ‘Η ψυχή μου γλιστρά μακριά από τον τίτλο της’. Σε αυτό έγκειται το βαθιά ενωτικό μήνυμα του τραγουδιού, με άμεση σύνδεση με τον έρωτα, επειδή ακόμη και τα χείλη που φιλιούνται διαλύονται, “φιλιόμαστε και η ύλη διαλύεται”. Είναι ένα κείμενο συνειδητοποίησης για το πόσο απέραντα μικροί είμαστε ως άνθρωποι, “ένας από αυτούς δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων”, κι όμως απέραντα σημαντικοί. Γιατί ακόμα και όταν δεν είμαστε (συνειδητά) παρόντες, όταν ονειρευόμαστε, “τα άτομα είναι ξύπνια”. Οι Electric Fields παραδίδουν τη σκηνή, τον τίτλο του τραγουδιού και την κεντρική ιδέα του τραγουδιού στη Yankunytiatjara, μια από τις παλαιότερες γλώσσες των Αβοριγίνων στην Αυστραλία. Συμβολικό και οδυνηρό.
2η υποψηφιότητα για το Eurostory Best Lyrics Award 2023: ΚΡΟΑΤΙΑ
Χώρα: Κροατία
Τίτλος: Rim TIm Tagi Dim
Καλλιτέχνης: Baby Lazagna
Στιχουργοί: Marko Purišić (Baby Lazagna)
H γνώμη της κριτικής επιτροπής
Με την πρώτη ματιά, το “Rim tim tagi dim” μοιάζει με έναν τίτλο της κατηγορίας του “Ding-a-dong” και του “Diggiloo-diggiley”, και πράγματι, αυτοί οι ήχοι δεν σημαίνουν τίποτα το ιδιαίτερο. Στη συνέχεια, όμως, έρχονται οι στίχοι. “Είμαι μεγάλο αγόρι τώρα, είμαι έτοιμος να φύγω, ciao, mama, ciao” – έτσι ανοίγει η ιστορία του Baby Lasagna. Πρόκειται για ένα αγόρι που φεύγει από το μικρό κροατικό χωριό του, ίσως το Umag, απ’ όπου κατάγεται ο Marko Purišić, το πραγματικό όνομα του τραγουδιστή. Περισσότεροι άνθρωποι φεύγουν από την Κροατία απ’ όσους έρχονται. Ιδιαίτερα οι νέοι άνθρωποι μετακομίζουν στο εξωτερικό. Ο Purišić μιλάει γι’ αυτό με εξίσου χιουμοριστικές και οδυνηρές παρατηρήσεις. Οι στίχοι “Φεύγω τώρα και πούλησα την αγελάδα μου” και “Θα μου λείψετε όλοι, αλλά κυρίως η γάτα” είναι αστείοι, αλλά η πικρία μπαίνει με: “Δεν υπάρχει επιστροφή, η παρουσία μου σβήνει στο σκοτάδι”. Γίνεται εντελώς σοβαρό όταν αυτή η γραμμή κάνει ομοιοκαταληξία με το ‘κρίσεις άγχους’ και αμέσως μετά ακούμε ξανά το ‘Rim tim tagi dim’, κάνοντάς σε να αναρωτιέσαι αν ο τίτλος αντιπροσωπεύει απλώς τον ήχο αυτών των κρίσεων πανικού στο κεφάλι του. Ευτυχώς, πιο κάτω στη σειρά, η γάτα αναφέρεται ξανά: “Νιάου, γάτα, σε παρακαλώ νιάου πίσω” – και αυτός είναι ο πιο χιουμοριστικός τρόπος για να εκφράσεις αυτό που κάθε άνθρωπος που φεύγει ελπίζει βαθιά μέσα του: ότι αυτοί που μένουν πίσω θα σου νιαουρίσουν πίσω.
3η υποψηφιότητα για το Eurostory Best Lyrics Award 2023: ΙΤΑΛΙΑ
Χώρα: Ιταλία
Τίτλος: La noia
Καλλιτέχνης: Angelina Mango
Στιχουργός: Angelina Mango, Madame
H γνώμη της κριτικής επιτροπής
Η Angelina Mango τραγουδά το “La noia” ή “Η πλήξη”. Τραγουδάει από την οπτική γωνία ενός κοριτσιού στην παραδοσιακή ιταλική κοινωνία, ενός κοριτσιού που δεν επιλέγει για τον εαυτό του αλλά την κατεθύνουν οι άλλοι, κυρίως η πατριαρχία, οι άντρες που δεν της δίνουν “μαργαριτάρια σοφίας” αλλά “χρωματιστές χάντρες”, για “τα κοριτσάκια με τα τραύματα”. Οι άντρες κάνουν τις δουλειές και γράφουν τους στίχους, ενώ εκείνη (η Αντζελίνα) υπογράφει τυφλά τα συμβόλαια. Γιατί δεν έχει τίποτε άλλο να συνεισφέρει. Με σαρκαστικό τρόπο, παρουσιάζει τον στιχουργό της ως χαρακτήρα. ‘Δεν θέλω να σας κουράσω’, λέει, ‘αλλά εδώ είναι ένα ερωτικό τραγούδι και κάποιος πρέπει να το τραγουδήσει’. Οι στίχοι περιέχουν επίσης αναφορές στη Βίβλο, καθώς μιλάει για ένα αγκάθινο στεφάνι που της έδωσαν αλλά σχεδόν αγαπάει η ίδια. Γιατί όσοι υποφέρουν, τουλάχιστον κάτι βιώνουν. Ακριβώς όπως όταν χορεύεις την cumbia, το αρχικά κολομβιανό χορευτικό είδος που έχει κεντρική θέση στο ρεφρέν. Γι’ αυτό τραγουδάει: “Αν κινδυνεύω να σκοντάψω, τουλάχιστον η πλήξη σταματάει”. Σε ένα υπέροχα κολλητικό, σαρκαστικά τραγουδισμένο τραγούδι, αυτό είναι κυρίως αυτό που κάνει η τραγουδίστρια: περιμένει μέχρι να συμβεί επιτέλους κάτι.
4η υποψηφιότητα για το Eurostory Best Lyrics Award 2023: ΟΛΛΑΝΔΙΑ
Χώρα: Ολλανδία
Τίτλος: Europapa
Καλλιτέχνης: Joost Klein
Στιχουργοί: Joost Klein, Maradonnie, Tim Haars
H γνώμη της κριτικής επιτροπής
Η ουσία των στίχων του Europapa προκύπτει από τον τίτλο του. Αποτελεί σύνοψη όλων των στοιχείων του τραγουδιού. Πρώτον, η χρήση του “Euro” – σε όλους τους στίχους, ο Joost Klein παίζει με πόλεις και χώρες (φίλοι στη Γαλλία, “trein” σε “Berlijn”, “benen” σε “Wenen”). Δεύτερον, το “papa” χρησιμεύει ως ονοματοποιία: μέσα σε αυτές τις συλλαβές, ο χορός με τα κοφτά χορευτικά υπονοείται ήδη. Και τρίτον, το “papa” όπως και το “πατέρας”. Μέσα σε όλες αυτές τις γιορταστικές γραμμές, ο Klein καθιστά σαφές ότι αυτή ίσως είναι η ύστατη προσπάθειά του να τιμήσει τους γονείς του, ιδίως τον πατέρα του, ο οποίος έφυγε νωρίς από τη ζωή. Ο στίχος “Ik heb geen visum nodig om bij je te zijn” (“Δεν χρειάζομαι βίζα για να είμαι μαζί σου”) αποκτά εντελώς διαφορετικό νόημα όταν διαβάζεται σε αυτό το πλαίσιο. Και το “Ik ben echt alles kwijt, behalve de tijd” (“Έχω χάσει τα πάντα, εκτός από τον χρόνο”) χτυπάει δυνατά μετά από βαθύτερο προβληματισμό, όπως και η αναφορά στον Stromae και το τραγούδι του Papaoutai (που κυριολεκτικά σημαίνει: “Μπαμπά, πού είσαι;”). Και μετά υπάρχει, φυσικά, η οδυνηρή κατακλείδα του τραγουδιού: ‘Μου λείπεις κάθε μέρα, είναι αυτό που ψιθυρίζω κρυφά. Βλέπεις, μπαμπά; Τελικά σε άκουσα”.
5η υποψηφιότητα για το Eurostory Best Lyrics Award 2023: ΕΛΒΕΤΙΑ
Χώρα: Ελβετία
Τίτλος: The code
Καλλιτέχνης: Nemo
Στιχουργοί: Benjamin Alasu, Lasse Mydtsian Nymann, Linda Dale, Nemo Mettler
H γνώμη της κριτικής επιτροπής
Το Νέμο τραγουδάει για τον “κώδικα”. Αυτό φέρνει στο μυαλό την κρυπτογραφία, κάτι που πρέπει να αποκρυπτογραφήσεις. Αλλά για το Nemo, η αποκάλυψη του τι κρύβεται πίσω από τον κώδικα έχει πολύ περισσότερο να κάνει με κάτι μεγαλύτερο: τις περιορισμένες επιλογές που η κοινωνία του επιβάλλει ως genderqueer άτομο. Πρέπει να είσαι το μηδέν ή το ένα – η γλώσσα των υπολογιστών για το ένα ή το άλλο. Με άλλα λόγια: δυαδικό. Με άλλα λόγια: αρσενικό ή θηλυκό. Το Nemo το διατυπώνει αυτό υπέροχα στη γέφυρα του τραγουδιού του: “Κάπου ανάμεσα στο 0 και το 1 βρήκα το βασίλειό μου”.
Αυτή η τελευταία λέξη έχει μια σημαντική απόχρωση: το “kingdom come” του, όχι απλώς το “βασίλειό” του. Η προσδοκία ενός βασιλείου δηλαδή έχει βρεθεί, όχι όμως ακόμη αυτό το πλήρες βασίλειο (που εκφράζεται από αυτούς τους στίχους: ‘Αφήστε με να γευτώ τα χαμηλά και τα ψηλά, αφήστε με να νιώσω αυτόν τον φλεγόμενο τρόμο’). Η ομορφιά αυτού του τραγουδιού για τη μη δυαδική ταυτότητα είναι ότι τόσο η μελωδία όσο και οι στίχοι δεν είναι απολογητικοί, ούτε κατηγορηματικοί, αλλά απλώς ευφορικοί. Και ένας στίχος όπως “έσπασα τον κώδικα σαν αμμωνίτες, του έδωσα χρόνο” είναι, φυσικά, ένας λαμπρός, πολλά υποσχόμενος τρόπος να περιγραφεί αυτή η αναζήτηση που αλλάζει τη ζωή. Επιπλέον, πόσο συχνά έχουν αναφερθεί αμμωνίτες σε τραγούδι της Eurovision;
Μπορείτε κι εσείς τώρα να ψηφίσετε για το τραγούδι που θεωρείτε ότι έχει τον καλύτερο στίχο ΕΔΩ (επάνω αριστερά στη σελίδα).
[Πηγή: Eurostory.nl]
Μείνετε συντονισμένοι στον OGAE Greece για να ανακαλύψουμε μαζί, την παραμονή του Μεγάλου Τελικού της Eurovision 2024, ποιο τραγούδι θα κερδίσει το Βραβείο καλύτερου Στίχου 2024!
Ακολουθήστε μας στο Facebook, Instagram, TikTok, Twitter και YouTube για να μαθαίνετε τι συμβαίνει στον κόσμο της Eurovision!
Το Ζάρι είναι πολύ ωραίο τραγούδι έχει πολύ ωραίο και ουσιαστικό στίχο.Θα έπρεπε να είναι Ανοιχτός ο διαγωνισμός.και όχι για τέσσερις χώρες η πέντε χώρες θα λέγαμε ότι με κάποιο τρόπο προδικάζουν το Αποτέλεσμα. Καλή επιτυχία Ελλάδα Καλή επιτυχία Μαρίνα.