ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΙΡΛΑΝΔΙΑ – Mια αποπροσανατολισμένη Βασίλισσα!

Με επτά νίκες, τρεις εκ των οποίων συνεχόμενες τη δεκαετία των 90s, η Ιρλανδία κάποτε μονοπωλούσε το ενδιαφέρον των fans της Eurovision!

“Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις” λέει ο θυμόσοφος λαός και όχι αδίκως, καθώς η άλλοτε Βασίλισσα του θεσμού έχει πια να επειδείξει μόλις μια πρόκριση σε Τελικό Eurovision (αυτή του 2018!) την τελευταία δεκαετία!

O προβληματισμός στο “νησί” είναι ιδιαίτερα έντονος φέτος μετά την αποτυχία των “Wild Youth” να διεκδικήσουν με αξιώσεις την πρόκριση στον Τελικό της Eurovision 2023!

Οι Wild Youth επιλέχθηκαν τον Φεβρουάριο του 2023 από το Eurosong για να εκπροσωπήσουν την Ιρλανδία στο Liverpool, μια πόλη με τεράστια ιρλανδική κοινότητα! Το ιρλανδικό συγρότημα ταξίδεψε για το Ηνωμένο Βασίλειο με όνειρα και ελπίδες και αντέδρασε ιδιαίτερα συναισθηματικά, όταν έμαθε πως δεν θα πάρει ένα εισιτήριο για τον Μεγάλο Τελικό του Σαββάτου 13 Μαίου 2023! Η αλήθεια είναι πως ο Πρώτος Ημιτελικός της Eurovision 2023 ήταν ιδιαίτερα δυνατός και αμφίρροπος και μάλλον το μέλλον των ιρλανδών ήταν καθ’όλα προδιαγεγραμμένο!

Ο OGAE Greece αποφάσισε να κάνει μια μικρή ανασκόπηση στην ιστορία μια εκ των πιο επιτυχημένων χωρών στον Διαγωνισμό της Eurovision! Πάμε να δούμε μαζί τις πιο σημαντικές στιγμές της Ιρλανδίας στη Eurovision;

Στην κορυφή της Ευρώπης!

Η Ιρλανδία έκανε το ντεμπούτο της στον Διαγωνισμό της Eurovision τo 1965 με τον Butch Moore και το “I’m Walking The Streets In The Rain” καταλαμβάνοντας την έκτη θέση!

Από το 1965 μέχρι και το 1998 η Ιρλανδία θα αποτύχει να βρεθεί στο top 10 μόνο σε πέντε περιπτώσεις (1971,1972,1982,1989 και 1995)!

Το 1970 μάλιστα, πέντε χρόνια μετά την παρθενική της συμμετοχή, η Ιρλανδία θα πετύχει και την πρώτη της νίκη στο θεσμό με την Dana και το “All Kinds Of Everything”!

Θα πρέπει να τονίσουμε πως η Ιρλανδία πέτυχε τις εξαιρετικές αυτές επιδόσεις βασισμένη κυρίως σε αγγλόφωνες συμμετοχές, ενώ την πρώτη φορά που αποφάσισε να διαγωνιστεί στη γλώσσα της περιορίστηκε μόλις στην δέκατη πέμπτη θέση (1972, Sandie Jones – “Ceol On Ghrá”)!

Σημαντικό να αναφερθεί είναι επίσης το στύλ με το οποίο διαγωνίζεται η Ιρλανδία σε αυτή τη χρονική περίοδο, προτιμώντας κυρίως αγγλόφωνες μπαλάντες που είναι βάλσαμο στα αυτιά των επιτροπών, σε μια εποχή που η προτίμηση του κοινού παραμένει άγνωστη!

Ο θρύλος Johnny Logan θα σαρώσει, σαν σίφουνας, τα πάντα στον πέρασμά του, την δεκαετία των 1980s με τα “What’s Another Year” (1980) και “Hold Me Now” (1987) να γίνονται τεράστιες επιτυχίες στη Γηραιά Ήπειρο!

Η δεκαετία των 90s αποτελεί τη χρυσή εποχή των ιρλανδών με 4 νίκες, 3 εκ των οποίων διαδοχικά (1992,1993,1994)!

Καθώς ο εικοστός αιώνας πλησίαζε στο τέλος του, ήταν σαφές ότι οι Ιρλανδοί είχαν μια φόρμουλα νίκης την οποία οι επιτροπές έκριναν ακαταμάχητη!

Οι εφιαλτικές αλλαγές που θα φέρουν την αρχή του τέλους!

Η αυγή του televoting το 1997 έφερε την αρχή του τέλους στην παντοδυναμία της Ιρλανδίας στη Eurovision!

To 1997 μόνο πέντε χώρες θα χρησιμοποιήσουν αυτό το νέο σύστημα ψηφοφορίας και η Ιρλανδία θα βρεθεί στη δεύτερη θέση της Ευρώπης με τον Marc Roberts και το “Μysterious Woman”! Όμως από το 1998 η ψήφος του τηλεοπτικού κοινού γίνεται η νόρμα και πια οι επιτροπές χρησιμοποιούνται μόνο εφεδρικά αν και ε΄φοσον δεν υπάρχει επιτυχημένη τηλεψηφοφορία.

Το 1999, η άρση του γλωσσικού κανόνα που όριζε ότι οι διαγωνιζόμενοι πρέπει να τραγουδούν σε μία από τις εθνικές γλώσσες της χώρας τους, θα φέρει ένα ακόμα πλήγμα στην Βασίλισσα! Το 1999 οι 12 από τις 23 χώρες συμμετέχουν με καθαρά αγγλικό στίχο, ενώ ακόμα δύο με συνδυασμό αγγλικής και άλλης γλώσσας! Η Ιρλανδία το 1999 θα συμμετέχει με τους Τhe Mullan’s και το “When You Need Me”, το οποίο θα περιοριστεί στην 17η θέση, το δεύτερο χειρότερο ως τότε, αποτέλεσμα της χώρας (Ο Kiev Connolly και οι Missing Passengers με το “The Real Me” είχαν τερματίσει νωρίτερα, το 1989, στην 18η!).

1999-2006: Ιρλανδική άρνηση παραδοχής της πραγματικότητας!

Η περίοδος της άρνησης παραδοχής της πραγματικότητας ξεκινά μαζί με το Μillennium στο νησί!

Η Ιρλανδία θα συνεχίσει να επιμένει σε αγγλόφωνες μπαλάντες τα πρώτα χρόνια των 00s, με τον Eamonn Toal και το “Millennium Of Love” να κατακτά την έκτη θέση το 2000!

Το πρώτο δυνατό σοκ θα έρθει για τους “πράσινους” το 2001, με τον Gary O’Shaughnessy να κατατάσσεται εικοστός πρώτος (από τους 23!) με το “Without Υour Love”!

Το 2003, η Ιρλανδία θα προσπαθήσει να βρεί έναν νέο, αξιόπιστο, τρόπο επιλο΄γης των συμμετοχών της με το “You’re A Star”, να κάνει πρεμιέρα!

Αξιοσημείωτο είναι πως την πρώτη χρονιά του “You’re A Star” οι Ιρλανδοί θα κληθούν να επιλέξουν μέσα από έναν εθνικό τελικό που απαρτίζεται μόνο από μπαλάντες τον νικητή, που θα είναι ο Joe Harte με το “We’ve Got The World”! Ο Joe Harte στη Ρίγα της Λετονίας θα βρεθεί μια ανάσα από την δεκάδα, τερματίζοντας στην ενδέκατη θέση!

Το 2005 θα είναι η πρώτη χρονιά που η Ιρλανδία θα διεκδικήσει την πρόκρισή της σε Τελικό Eurovision από τη διαδικασία των Ημιτελικών! Και θα αποτύχει! Τα αδέρφια Donna & Joseph McCaul με το “Love?” θα περιοριστούν στην δέκατη τέταρτη θέση του Ημιτελικού. Έτσι ο Τελικός της Eurovision του 2005 θα είναι ο πρώτος στον οποίο η Ιρλανδία δεν θα διαγωνιστεί! Δεν έμελλε βέβαια να είναι και ο τελευταίος!

Το “You’re A Star” κατηγορήθηκε, το RTE στοχοποιήθηκε και κατάλαβε πως κάτι έπρεπε να αλλάξει! Για τον λόγο αυτό το 2006 επιλέχθηκε εσωτερικά ο Brian Kennedy ο οποίος στον Τελικό της Αθήνας ερμήνευσε το “Every Song Is A Cry For Love” και ΄έφερε ξανά την Ιρλανδία πίσω στο top 10 της Eurovision! Φυσικά το τραγούδι ήταν βγαλμένο από μια διαφορετική εποχή!

2007 – 2013: Μια τολμηρή εξαετία!

Το 2007 και πάλι το RTE θα κινηθεί εσωτερικά με ανάθεση και θα επιλέξει για την εκπροσώπηση της χώρας το παραδοσιακό ιρλανδικό group Dervish! Το “They Can’t Stop The Spring” μπορεί να κατέλαβε την τελευταία θέση στον Τελικό του Ελσίνκι, όμως ήταν η πρώτη φορά που η Ιρλανδία παρουσίασε κάτι διαφορετικό!

Αυτό που συνέβη το 2008 βέβαια ήταν το μεγάλο μπάμ και μια εμφάνιση που κανείς δεν περίμενε να δει!

Μιλάμε φυσικά για την γαλοπούλα με το όνομα Dustin, μια μαριονέτα με μακρά ιστορία ανατρεπτικής κωμωδίας και σάτιρας στη χώρα! Το “Irelande Douze Points” ήταν ένα ξέσπασμα των ιρλανδών, ένα act χορευτικό και αστείο!

Πίσω από την ανοησία, που ίσως κάποιοι είδαν στη συμμετοχή αυτή, ήταν ένα τραγούδι γεμάτο απόγνωση και πικρία! Αραδιάζοντας μια λίστα ανατολικών χωρών, οι οποίες μεσουρανούν εκείνη την εποχή στον Διαγωνισμό, η Ιρλανδία αναρωτιέται: “Τί πήγε στραβά με την Ευρώπη;”. Το αποτέλεσμα του ρίσκου αυτού ήταν μάλλον αποτυχημένο καθώς η Ιρλανδία δεν θα περάσει στον Τελικό του 2008!

Το 2010 η Ιρλανδία θα στείλει ξανά τη νικήτρια του 1993 Niamh Kavanagh, που θα τραγουδήσει αυτή τη φορά το “It’s For You”! Η Niamh θα πάρει το πολυπόθητο χρυσό εισιτηριο για τον Τελικό, στον οποίο όμως θα περιοριστεί στην 23η θέση!

Η διετία 2011 και 2012 βρίσκει την Ιρλανδία να εναποθέτει τις ελπίδες της στους Jedward, οι οποίοι έγιναν διάσημοι μέσα από το βρετανικό X Factor! Οι δίδυμοι John και Edward Grimes τερμάτισαν όγδοοι στο Dusseldorf με το “Lipstick”, ανάβοντας ένα μικρό φως ελπίδας, το οποίο έμελλε να σβήσει ξανά το 2012 όταν το “Waterline” κατέλαβε μόλις την 19η θέση!

2014 – 2023: “Το Ναυάγιο”!

Από το 2014 καθιερώνεται το Eurosong! Ως αποτέλεσμα η Ιρλανδία θα κινηθεί στην αποστολή ασφαλών συμμετοχών στον Διαγωνισμό. Τόσο το «Heartbeat» των Can-Linn και Kasey Smith, όσο και το «Playing with Numbers» της Molly Sterling θα κινηθούν στη μετριότητα και δεν θα βρεθούν στους τελικούς του 2014 και 2015 αντίστοιχα! Το RTE θα κάνει μια ακόμα αλλαγή προσέγγισης το 2016, για να επιλέξει εσωτερικά τον Nicky Byrne. Ο πρώην αστέρας του θρυλικού συγκροτήματος Westlife, θεωρήθηκε ώς το μεγάλο όνομα που θα έδινε στην Ιρλανδία την ώθηση που χρειαζόταν! Ωστόσο το “Sunlight” δεν έλαβε την αποδοχή που πίστευε το RTE!

Φως στο Ιρλανδικό τούνελ;

Υπάρχουν δύο τουλάχιστον ιρλανδικές συμμετοχές που έχουμε ξεχωρίσει την τελευταία δεκαετία και οι οποίες μας έχουν κάνει ακόμα να πιστέψουμε πως η Βασίλισσα έχει ακόμα σφυγμό!

Το 2018 ο Ryan O’Shaughnessy ερμήνευσε την αυθεντική μπαλάντα “Together” που έγραψε ο ίδιος, αποδεικνύοντας ότι αν και το τραγούδι και η ερμηνεία είναι καλά τότε η συνταγή θα πετύχει!

Η δεύτερη συμμετοχή είναι αυτή της Brooke Scullion! Αν και δεν προκρίθηκε, το “That’s Rich” ήταν ένα τραγούδι που ανταποκρίθηκε στις ανάγκες της σύγχρονης εποχής! Η προσωπικότητα και η ενέργεια της Brooke αγαπήθηκαν από τους fans και με ένα λίγο πιο δυνατό τραγούδι ή μια καλύτερη ερμηνεία θα μπορούσαμε να μιλάμε για ένα εντελώς διαφορετικό αποτέλεσμα!

Αναμφισβήτητα η Ιρλανδία είναι μια χώρα με πλούσια και ποικίλη μουσική κληρονομιά! Φυσικά καμία αντιπάθεια και καμία εμπάθεια δεν υπάρχει από την πλευρά των fans πρός την Ιρλανδία, όμως το RTE θα πρέπει να σκεφτεί πολύ προσεκτικά το είδος της χώρας που θέλει να είναι στο Διαγωνισμό και με αυτό το γνώμονα να σχεδιάσει τον δρόμο προς την επιτυχία! Με τη σωστή προσέγγιση και δέσμευση, οι Ιρλανδοί μπορούν να πετύχουν την όγδοη νίκη τους στη Eurovision και να ατενίζουν ξανά μόνοι, χωρίς την παρέα της Σουηδίας την κορυφή!

Πηγή: escinsight

Η ιστορία της Ιρλανδίας στη Eurovision

• Συμμετοχές: 57 (δεν συμμετείχε το 1983 και το 2002)
• Πρώτη συμμετοχή: 1965 (Butch Moore – I’m Walking Τhe Streets Ιn Τhe Rain / 6η θέση – 11 βαθμοί)
• Νίκες: 7
• Περσινή συμμετοχή: Wild Youth – We Are One (12η θέση Ημιτελικός – 47 βαθμοί)

Μείνετε συντονισμένοι στον ogaegreece.com και το φετινό καλοκαίρι και μην ξεχάσετε να μας ακολουθήσετε σε Facebook, Instagram, TikTok, Twitter και YouTube για να μαθαίνετε ό,τι συμβαίνει στη Eurovision!