Η Γιάννα Τερζή μιλά στον OGAE Greece!

Την συναντήσαμε χθες το απόγευμα εν μέσω συνεντεύξεων, γυρισμάτων και studio. Η μέρα του Ελληνικού Τελικού είναι πολύ κοντά και όλα έχουν πάρει φωτιά. Μας υποδέχτηκε πρόσχαρη και μοιράστηκε μαζί μας σχεδόν όλη της τη ζωή μέσα στη λίγη ώρα που ήμασταν μαζί. Κυρίες και κύριοι, η Γιάννα Τερζή!

Συνέντευξη στον Αντώνη Καρατζίκο

Έλειπες πάρα πολλά χρόνια από την Ελλάδα. Σ’ αυτό το διάστημα σε χάσαμε. Μάθαμε εκ των υστέρων, γιατί δεν υπήρχαν και πολλά νέα σου στα ΜΜΕ, ότι έλειπες στην Αμερική. Θες να μου πεις πόσα χρόνια έμεινες εκεί και τι ακριβώς γίνονταν;

Έλειπα 9 χρόνια. Τα πρώτα 6 είχα ασχοληθεί με δικό μου ρεπερτόριο, έγραφα και τραγουδούσα σε διάφορα clubs και παράλληλα ξεκίνησα να ηχογραφώ σε μια δισκογραφική εταιρεία. Τα τελευταία χρόνια μετά από τόσα sessions στα studio, μου προέκυψε μια γνωριμία μ’ ένα στέλεχος της δισκογραφικής τον Ray Daniels, αντιπρόεδρο της Epic και μετά της Interscope Records και με πήρε δίπλα του για να κάνω scouting, δηλαδή να ανακαλύπτω καινούργια ταλέντα. Όπως καταλαβαίνεις μετά από τόσα χρόνια στα studio είχα γνωρίσει πάρα πολλούς καλλιτέχνες και είχα εξασκηθεί σε αυτό το επάγγελμα. Τον βοήθησα να βρει πολλά καινούργια παιδιά κι αυτό είναι που κάνω τα τελευταία χρόνια. Βρέθηκα και στα Hot Studios του Dr. Lucas, ο οποίος γράφει για την Katy Perry, την Ke$ha και όλους αυτούς, να χαζολογώ με την κιθάρα μου κι αυτό από μόνο του ήταν σπουδαία εμπειρία.

Να πάμε λίγο πίσω και να μου πεις ποια ήταν η αφορμή για να πας στην Αμερική;

Εγώ δεν ξέρω αν το ξέρεις, έχω μια τεράστια αγάπη στην ξένη μουσική κι ας τραγουδούσα λαϊκά τραγούδια  στα μπουζούκια.

Απ’ ό,τι θυμάμαι έχεις κάνει κάποιες συνεργασίες σε κάποια πιο dance τραγούδια. Ίσως λίγο πριν φύγεις;

Ήμουν ήδη εκεί όταν τα έκανα αυτά, απλά μαθεύτηκε αργότερα. Εδώ όμως ξεκίνησα με λαϊκό τραγούδι.

Είχες ήδη μια επιτυχία με το «Που Και Που».

Ακριβώς. Όταν λοιπόν έφυγα στην Αμερική, το γεγονός ξένισε πολλούς. Είπαν ποια είναι αυτή που πάει να κάνει καριέρα εκεί. Εγώ να ξέρεις είχα μέσα μου έντονο το «Αμερικάνικο Όνειρο» από 5 χρονών! Μεγάλωσα με ξένη μουσική αποκλειστικά. Δεν το ξέρει αυτό ο κόσμος για μένα γιατί θεωρούν ότι λόγω της οικογένειάς μου εγώ μεγάλωσα ακούγοντας Καζαντζίδη!

Δεν είναι όμως λίγο περίεργο αυτό;

Πολύ περίεργο!

Είσαι κόρη του Πασχάλη Τερζή. Όλοι το έχουν λίγο δεδομένο ότι θα συνέβαινε αυτό! Μήπως ήταν κάποιου είδους αντίδραση;

Όχι! Ήμουν 5 χρονών όταν τον παρακαλούσα να μου αγοράσει τον δίσκο του Michael Jackson! (γέλια) Μου ήταν τόσο φυσικό αυτό. Μου άρεσε πολύ η ξένη χορευτική μουσική, η Αγγλική γλώσσα. Το είχα αυτό. Και όσον αφορά στην Αμερική δεν πίστευα ποτέ ότι θα πάω, γι’ αυτό και ασχολήθηκα με το Ελληνικό τραγούδι. Κάπως έτσι έγινε. Θεωρώ πως στη ζωή μου το Ελληνικό τραγούδι ήταν το τυχαίο γεγονός, όχι το ξένο.

Σε επηρέασε καθόλου η καριέρα του πατέρα σου έτσι ώστε να επιλέξεις να υπηρετήσεις το λαϊκό ρεπερτόριο; Υπήρχαν κάποιοι άνθρωποι που σε καθοδηγούσαν προς τα εκεί ενώ η ψυχούλα σου ήθελε άλλα;

Καθόλου! Μόνη μου έκανα αυτή την επιλογή. Εγώ επέλεξα τα τραγούδια, εγώ επέλεξα τους χώρους, ήταν καθαρά επιλογές δικές μου. Αν έγιναν συνειδητά ή ασυνείδητα δεν ξέρω.

Πέρασες όμως καλά εκείνα τα χρόνια;

Κοίτα, ήταν μια πάρα πολύ σπουδαία εμπειρία, δεν μπορώ να σου πω ότι τα μπουζούκια είναι ο φυσικός μου χώρος ή ότι θα επιστρέψω ή ότι μου αρέσουν οι συνθήκες. Δεν θέλω ν’ ακουστώ αχάριστη γιατί εκεί δούλευα, εκεί έχει δουλέψει ο πατέρας μου 100 χρόνια κι απ’ αυτό έχουμε φάει ψωμί. Δεν λέω αυτό. Απλά ως άνθρωπος εκμυστηρεύομαι την πραγματική μου άποψη για το ξενύχτι. Είμαστε η μοναδική χώρα που ξενυχτάμε μέχρι τις 6 το πρωί και είναι κρίμα. Θα μπορούσαμε να μην τραγουδάμε τόσο πολύ οι τραγουδιστές.

Αυτό σημαίνει πως οι τραγουδιστές και οι μουσικοί στην Ελλάδα, σαφώς φθείρονται πιο πολύ.

Πάρα πολύ και χωρίς λόγο. Σε όλες τις άλλες χώρες οι τραγουδιστές δουλεύουν μέχρι τις 11 – 12.

Τι λάθη κάνει η εγχώρια δισκογραφία τα οποία πηγαίνοντας στην Αμερική τα είδες μπροστά σου πάρα πολύ ανοιχτά; Σαφώς οι άνθρωποι των εδώ δισκογραφικών εταιρειών, οι δικοί μας A&R, έχουν μια μεγάλη εμπειρία αλλά ταυτόχρονα απευθύνονται σε μια συγκεκριμένη αγορά. Πιστεύεις ότι εν αντιθέσει με την Αμερική που είναι μια τεράστια αγορά, στην Ελλάδα γίνονται πολλά λάθη για μια τόσο μικρότερη αγορά;

Ξεκινάει όλο λάθος. Δηλαδή, όταν γράφονται τραγούδια για να τραγουδηθούν σε συγκεκριμένους χώρους καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Ο μουσικός πρέπει να γράφει με βάση τι του αρέσει, τι θέλει να τραγουδάει, πώς εξελίσσεται η μουσική, να μπαίνουν καινούργιες φρέσκες ιδέες. Έτσι πρέπει να γράφεται η μουσική. Όχι πού θα τραγουδήσω. Στο μπάνιο μου; Να γράψω ένα τραγούδι για το μπάνιο. Κι επειδή είμαστε μικρή χώρα δεν υπάρχουν πωλήσεις είτε λόγω πειρατείας, είτε λόγω digital. Εκεί τα χάσαμε όλα, ενώ έξω το digital τους έσωσε παρότι είχαν κι έξω δισκογραφική κρίση. Εδώ δεν μπορέσαμε αυτή την μεγάλη αλλαγή να την αφομοιώσουμε.

Ο Έλληνας γιατί δεν μπαίνει στην διαδικασία να πληρώσει ένα ευρώ το τραγούδι για να το έχει στην κατοχή του; Μήπως τελικά οι τραγουδιστές δεν είναι πλέον τόσο σταρ; Να πει κάποιος ότι μου αρέσει το καινούργιο τραγούδι της Γιάννας Τερζή και θα δώσω ένα ευρώ γιατί θέλω να βγάλει κι εκείνη κάποια λεφτά από αυτή τη δουλειά.

Είναι θέμα παιδείας. Όπως είπα και πριν στους νυχτερινούς χώρους δεν πάνε να ακούσουν τον καλλιτέχνη, πάνε να διασκεδάσουν. Οπότε πλέον χάνεται λίγο ο σεβασμός προς τον καλλιτέχνη, σε αντίθεση με το εξωτερικό που πας σε συναυλία για να τον ακούσεις. Είναι διαφορετικό γιατί ο καθένας πάει στα μπουζούκια για τους δικούς του λόγους, οπότε ευτελίζεται το πράγμα κι έτσι ο καλλιτέχνης δεν έχει την ίδια αξία για να πληρώσει κάποιος να αγοράσει το τραγούδι του.

Είναι εμφανές πως οι παραγωγές στον ελληνικό χώρο συνεχώς απομακρύνονται από τις διεθνείς παραγωγές δηλαδή αυτός ο καινούργιος ήχος που επικρατεί παγκοσμίως, στην Ελλάδα δεν υπάρχει.

Οι Έλληνες κάνουμε το λάθος και θεωρούμε τους εαυτούς μας έξυπνους σε όλα, ενώ δεν είμαστε. Αν μας κοιτάξεις μέσα από το παγκόσμιο πρίσμα, είμαστε πίσω σε πολλά πράγματα. Αν δεν το παραδεχτούμε αυτό δεν θα το αλλάξουμε ποτέ!

Πες μας για την Eurovision! Πώς προέκυψε; Ξέρω πως είναι ένα τραγούδι που είσαι πολύ βαθιά εμπλεκόμενη και στον στίχο και στη μουσική και ξέρω πώς όλοι οι συντελεστές έχουν συμβάλλει σε αυτό.

Ο καθένας με το κομμάτι του. Εγώ έκανα τη σύνθεση του τραγουδιού δηλαδή έβαλα όλες τις μελωδίες, μετά έβαλα στίχο μαζί με τον Άρη Καλημέρη και μετά το πήραν στα χέρια τους ο Δημήτρης Σταματίου και ο Μιχάλης Παπαθανασίου και το χτίσανε, ενορχήστρωση και παραγωγή. Με τα παιδιά μαζευόμαστε και γράφουμε ξένα τραγούδια και κάθε χρόνο γράφαμε κι από ένα τραγούδι (με τα παιδιά ή χωρίς) να δούμε αν μπορεί να πάει Eurovision, τα δίναμε μάλιστα σε ποπ τραγουδίστριες. Δεν είχε κάτσει. Φέτος επειδή άκουσα ότι θα είναι ελληνικό κι επειδή δεν έχω γράψει στη ζωή μου ελληνικό τραγούδι, το παράτησα και μετά το μετάνιωσα και πείσμωσα και είπα ανεβείτε όλοι στο studio, θέλω να γράψω ελληνικό! (γέλια) Λέω στον Μιχάλη δώσε μου ένα μικρόφωνο και παίξε μου ένα ακόρντο και ξεκινήσαμε να γράφουμε το ρεφραίν. Μέσα σε 45 λεπτά είχε τελειώσει!

Είναι φοβερό ότι πάρα πολλά τραγούδια γράφονται πολύ γρήγορα. Και μάλιστα πολλά από αυτά έγιναν τεράστιες επιτυχίες.

Ναι! Τα καλύτερα τραγούδια οι ξένοι καλλιτέχνες τα γράφουν σε tour, είτε στο λεωφορείο είτε στα δωμάτια των ξενοδοχείων.

Είναι έτοιμο το τραγούδι;

Είναι πανέτοιμο. Έχει ήδη παραδοθεί και περιμένουμε να το ακούσει ο κόσμος! Νομίζω πως θ’ακουστούν την Παρασκευή (16/2).

Δουλεύεις κάποια σκηνική παρουσία ταυτόχρονα;

Ναι. Επειδή το κομμάτι δεν είναι up-tempo για να έχει τρελή χορογραφία, θα έχει στιγμές. Προσπαθώ να μεταφέρω τις 5-6 στιγμές του τραγουδιού κι όλα τα όργανα επάνω κι εγώ θα τραγουδάω. Δεν έχει τίποτα φαντασμαγορικό σκηνικά.

Το έγραψες με σκεπτικό να γράψεις ένα τραγούδι για την Eurovision ή για να έχεις κι ένα τραγούδι που θα σε ακολουθεί στην καριέρα σου;

Το ευχάριστο είναι ότι ξεκίνησα να γράφω για την Eurovision αλλά προέκυψε ένα τόσο καλό κομμάτι, γι’ αυτό είμαι πολύ χαρούμενη και τα βλέπω όλα θετικά.

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα ήρθες με κάποιο σχέδιο ή θα αφήσεις τα πράγματα να γίνουν λίγο μόνα τους;

Κοίτα. Θεωρώ πως και μόνο ότι έκανα αυτή την κίνηση υπάρχει ένα σχέδιο μουσικό (παρότι προσπαθώ να μην είναι μόνο μουσικό). Αν με ρωτάς αν έχω σχέδιο για τα επόμενα 5 χρόνια θα σου πω όχι. Έχω γυρίσει εδώ κι ένα χρόνο στην Ελλάδα μετά από απουσία 10 χρόνων οπότε χρειάζομαι λίγο καιρό να προσαρμοστώ και να καταλάβω τι μου γίνεται. Προς στιγμήν έχω αυτό το καλό κομμάτι.

Η εδώ πραγματικότητα είναι καλύτερη ή χειρότερη απ’ ότι την άφησες;

Κοίτα εγώ δεν ήρθα πίσω και ξαφνιάστηκα, δεν είδα την Ελλάδα για πρώτη φορά.

Όταν έφυγες όμως δεν υπήρχε κρίση.

Ξεκινούσε. Δεν την έχω ζήσει, την έχω ακούσει. Και τώρα την βλέπω. Τι να σου πω; Ότι χαίρομαι γι’ αυτή την κατάσταση που μπορώ να την συγκρίνω με το εξωτερικό και βλέπω πως πρέπει να ζει ο κόσμος; Είναι πολύ λυπηρό.

Είσαι αισιόδοξη;

Είμαι καλλιτέχνιδα και είμαι χαζο-αισιόδοξη. Νομίζω πως θα ξυπνήσω μια μέρα και η Ελλάδα θα είναι γεμάτη λουλούδια.

Πιστεύεις πως μας κάνει καλό αυτή η διαδικασία της κρίσης; Η διαδικασία να παλέψουμε με τους δαίμονές μας; Η διαδικασία να δούμε ποιοι πραγματικά είμαστε και να το αλλάξουμε αυτό;

Δεν σου κρύβω πως θεωρώ ότι δύσκολα θα γίνει αυτό που λες. Βλέπω ότι δεν υπάρχει ταπεινοφροσύνη. Το ότι κάποιος γίνεται ταπεινός επειδή του έλειψαν ξαφνικά τα χρήματα, είναι ψεύτικο. Ή είσαι ταπεινός ή δεν είσαι.

Έχεις την αίσθηση ότι ο καθένας φροντίζει για τον εαυτό του και δεν ενδιαφέρεται για τους άλλους; Είμαστε παρτάκηδες οι Έλληνες;

Δε νομίζω. Οι Έλληνες έχουμε πολύ ανεπτυγμένο το αίσθημα της αλληλοβοήθειας και φάνηκε και με τους πρόσφυγες αυτό. Μας λείπει η παιδεία σε άλλα πράγματα όμως και γι’ αυτό δεν προοδεύουμε.

Θα δώσεις ένα μήνυμα για τα μέλη του OGAΕ Greece;

Θέλω να πω πως κι εγώ αγαπώ την Eurovision από μικρό παιδί, την παρακολουθώ και συγκινούμαι κάθε φορά. Να στείλω πάρα πολύ αγάπη, πολλά φιλιά, να ευχαριστήσω για την υποστήριξη κατ’ αρχήν, να περάσουμε καλά, αυτό λέω συνέχεια για την Eurovision, να περάσουμε καλά και στον τελικό κι άμα πάμε, είναι μια γιορτή τραγουδιού και σκοπός είναι να ακούμε τραγούδια, να χαιρόμαστε, να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους και να νικήσουμε!

Ο OGAE Greece εύχεται καλή επιτυχία στην Γιάννα Τερζή και το τραγούδι «Όνειρό μου» και την ευχαριστούμε για την όμορφη συνομιλία!

Αντώνης Καρατζίκος