ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ: Με τη Monika Liu στο Τορίνο!

1. Το πρόβλημα με το τραγούδι είναι ότι δεν είναι απλά σε ρετρό στιλ, αλλά θα μπορούσε να συμμετείχε στη Eurovision του ’78….

   • Παρόλα αυτά, για να είμαι δίκαιος, έχει στιλ και μια κάποια γοητεία.

2. Παλιομοδίτικο τραγουδάκι που πάει ολοταχώς για αποκλεισμό από τον τελικό..

3. ΄Φαινόταν ότι θα κέρδιζε, είχε ρεύμα, αλλά εγώ προσωπικά απορώ τι του βρίσκουν. Καλό κομμάτι μεν, εξαιρετικά παλιομοδίτικο δε, παλιομοδίτικο, όχι ρετρό. Ελπίζουν μάλλον ότι θα “πάθουν” Πορτογαλία 2017, αλλά δεν είναι κάθε μέρα τ’Αγιαννιού. Ίσως στις επιτροπές να πάει καλά, αλλά για το televoting αμφιβάλλω παρα πολύ. Eίναι και στον ημιτελικό μας που εκ πρώτης όψεως είναι καλό, γιατί δεν το θεωρώ δυνατό αντίπαλο, αλλά κι εμείς με μπαλάντα πάμε (εξ όσων έχω διαβάσει δηλ) οπότε ας είμαστε πιο συγκρατημένοι. Βέβαια υπάρχουν πολλών ειδών μπαλάντες αλλά τα τελευταία χρόνια ό,τι μπαλάντα στείλαμε, κλασική (2015), εθνική (2018) αρτιστίκ (2019) δεν δούλεψε, οπότε μιας που το έφερε η κουβέντα, απορώ αν κάναμε την σωστή επιλογή, η ΕΡΤ δηλ. Την τελευταία φορά που δούλεψε για εμάς μπαλάντα ήταν το 1992, ίσως και το ’06 αλλά είναι δύσκολες οι συγκρίσεις γι’αυτ’η τη χρονιά λόγω του ότι ήμασταν hosts, λόγω του ονόματος της Βίσση και λόγω του τρελού promo, εξάλλου τότε θεωρήθηκε αποτυχία η 9η θέση…
   Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι ακόμα η ώρα της Ελλάδας, καλή επιτυχία στη Λιθουανία!

4. Το τραγουδι ειναι μονοτονο δεν βρισκω κατι ενδιαφερον οσο για την μπαλαντα που θα μας εκπροσωπησει συμφωνω οτι πρεπει να ειμαστε συγκρατημενοι καθως οι μπαλαντες που εχουμε στειλει στο προσφατο παρελθον ειναι ελαχιστες και με χαμηλο βαθμολογικο αποτελεσμα ας αποτελεσει φετος την εξαιρεση.

5. στο πρώτο άκουσμα, δεν μου άρεσε καθόλου η αλήθεια είναι αλλά αυτό κυρίως γιατί με ενοχλούσε αυτό το χτένισμα – καπελάκι, που μου κάνει πολύ παλιομοδίτικο και με απόσπασε από το να επικεντρωθώ στο τραγούδι το οποίο είναι καλό, με μια πολύ καλή παραγωγή και ενορχήστρωση, ενώ η Monika το ζει και το ερμηνεύει με τη ψυχή της. Βλέπουμε μια γυναίκα να έχει τη στιγμή της, και σε αυτό το staging είναι πολύ spot on και το γεγονός ότι την βλέπουμε μόνη της , χωρίς πλάνα από την αρένα ή το κοινό. Μου αρέσει αυτό το σκοτεινό που βγάζει και ο ρετρό ντίσκο ήχος (παλιομοδιτίκο αλλά με ένα σύγχρονο twist), σε μεταφέρει σε μια άλλη δεκαετία και κα΄΄λλιστα θα μπορούσε να είναι soundtrack ή να το άκουγα σε μια κινηματογραφική ταινία. Η τραγουδίστρια το υποστηρίζει απόλυτα και βγάζει και μια καλώς εννοούμενη ντίβα προς το τέλος, που μ αρέσει. Μπράβο στη Λιθουανία που επιλέγει κάτι σίγουρα διαφορετικό για Eurovision και έτσι alternative θα τολμήσω να πω, πέρυσι με τους Roop, φέτος με αυτό και στη γλώσσα τους, παρακαλώ η οποία ακούγεται πολύ ωραία σε αυτό το κομμάτι !! . Βέβαια, για να πούμε την αλήθεια λίγο δύσκολα να περάσει τελικό, δεν νομίζω να καταφέρει να σταθεί στη Eurovision και να πλασαριστεί σε μια καλή θέση, αλλά ποτέ δεν ξέρεις, μένει να δούμε και τον ανταγωνισμό και αν καταφέρει να ξεχωρίσει και να μείνει σαν performance και τραγούδι.

τα σχόλια είναι κλειδωμένα.