Ο TIX δεν έχει σήμερα πρόβα αφού προχτές Τετάρτη ολοκλήρωσε και τη 2η προγραμματισμένη. Από το Ahoy Arena κουβέντιασε με εφήβους που, όπως και ο ίδιος, μαθαίνουν να ζουν με το σύνδρομο Tourette. Τα παιδιά φιλοξενήθηκαν στην οικία του Νορβηγού Πρέσβη. Την εκδήλωση διοργάνωσε η Νορβηγική Πρεσβεία στην Ολλανδία, σε συνεργασία με το Ολλανδικό Ίδρυμα “Gilles de La Tourette”.
Ο ΤΙΧ, κατά κόσμο Andreas Haukeland, από την επιλογή του ως εκπρόσωπος της Νορβηγίας και μετά έχει μιλήσει αρκετές φορές για το bullying που δέχτηκε στο σχολείο λόγω του Tourette. Πρόκειται για μια νευρο-αναπτυξιακή διαταραχή που χαρακτηρίζεται από ακούσιες, αυθόρμητες κινήσεις και ήχους που ονομάζονται τικ. Κάποτε νομίζαμε ότι το σύνδρομο αυτό ήταν σπάνιο. Τώρα ξέρουμε ότι αφορά το 0,3-1% του πληθυσμού. Ο Andreas αποφάσισε να πάρει το καλλιτεχνικό του όνομα από τα τικ – και έγινε TIX.
Το τραγούδι “Fallen Angel” έχει να κάνει επίσης με τη μάχη που έδωσε ο Andreas με την κατάθλιψη και τον αγώνα να αφήσει πίσω του τις σκοτεινές, δύσκολες καταστάσεις. Εκτός από μουσικός, ο Andreas είναι μια ηχηρή φωνή αφύπνισης για τα θέματα ψυχικής υγείας. Θέλησε με τη διαδικτυακή συνάντηση αυτή να εμψυχώσει και να ενθαρύνει τα παιδιά να αποδεχτούν τον εαυτό τους.
Η ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΤΙΧ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Ξεκινώντας, ο ΤΙΧ υπογράμμισε το πιο σημαντικό μήνυμα που ήθελε να περάσει:
Δεν θα είστε ποτέ τέλειοι, τελειότητα δεν υπάρχει. Όμως αυτή η ατέλεια είναι που σας κάνει πολύτιμους και μοναδικούς. Η διαφορά σας αυτή μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει θετικά.
ΤΙΧ
Θα ήσουν τραγουδιστής ακόμα κι αν δεν είχες Tourette?
Ειλικρινά όχι, δεν νομίζω. Όχι επειδή δεν θα ήθελα, αλλά δεν θα είχα την ώθηση να το κυνηγήσω και να μη μείνει απλά ένα όνειρο. Το κύριο κίνητρο για να συνεχίσω με το τραγούδι είναι ότι αποζητούσα αποδοχή. Το θέμα με το Tourette είναι ότι με έκανε τρελά δημιουργικό. Έχω συνέχεια υπερένταση, δεν μπορώ να σταθώ πουθενά. Είμαι συνέχεια on fire. Ναι, δεν νομίζω να τα είχα καταφέρει τελικά. Θα τα είχα παρατήσει εδώ και πολύ καιρό.
Πώς ακριβώς κρατήθηκες θετικός και προχώρησες;
Το βασικό είναι ότι ποτέ μα ποτέ δεν αμφέβαλλα ότι θα γίνω τελικά καλλιτέχνης. Ακόμα κι αν φοβόμουν. Ήμουν πολύ καλός στο σχολείο. Στο τέλος κάθε σχολικής μέρας ένιωθα εξαντλημένος. Τα έκανα όλα, διάβαζα τα πάντα, ασχολούμουν με όλα. Ήμουν καλός, ιδιαίτερα στα μαθηματικά. Έβλεπα συνέχεια ανθρώπους γύρω μου να τα παρατάνε. Ιδιαίτερα στη μουσική βιομηχανία το βλέπω συνέχεια: Αυτό που ξεχωρίζει τους πετυχημένους από τους υπόλοιπους είναι ότι ποτέ δεν τα παράτησαν. Δεν είναι ότι άξιζαν περισσότερο. Οπότε, ναι, το κεντρικό μήνυμα είναι: Μη τα παρατάς ποτέ!
Όσο μεγάλωσα σκεφτόμουν συνέχεια: Δεν θα έχω ποτέ κορίτσι. Δεν θα βρω ποτέ καμία γυναίκα να με θέλει. Δεν θα παντρευτώ ποτέ, δεν θα κάνω ποτέ δική μου οικογένεια. Ήταν σπαρακτικό ιδιαίτερα για τη μαμά μου να βλέπει τον γιο της να έχει αυτή τη στάση.
Η κοινωνική ζωή στο σχολείο είναι βασικά ένας διαγωνισμός δημοφιλίας. Είναι ένα σκληρό ανταγωνιστικό περιβάλλον. Όταν δεν είσαι πια στο σχολείο βλέπεις ότι ο κόσμος δεν είναι έτσι. Συναντάς κάποιον και θέλεις να είσαι ευχάριστος, ευγενικός.
Διαγνώστηκα με Tourette 5 χρονών. Ξεκίνησα να έχω πολύ έντονο βήχα καθημερινά, αλλά δεν ήμουν άρρωστος. Όταν έγινε η διάγνωση, οι γονείς μου δεν είχαν ιδέα από Tourette. Διάβασαν και έμαθαν τα πάντα θέλοντας να με βοηθήσουν. Πέρασαν δύσκολα γιατί άρχισα να έχω θέματα συμπεριφοράς στο σχολείο. Υπήρξαν δάσκαλοι που με βοήθησαν και βρήκαν τρόπο να με ηρεμούν. Πολλές φορές μιλούσα ασταμάτητα ή έκανα διάφορα απλά και μόνο γιατί δεν ήξερα τι να κάνω. Πολλές φορές έλεγα πράγματα που δεν έβγαζαν νόημα. Μια φορά με τιμώρησαν γιατί γύρισαν τα μάτια μου προς τα πάνω την ώρα που μου έκανε παρατήρηση ένας δάσκαλος και φάνηκε σαν να τον κορόιδευα. Ένα παιδί με Tourette χρειάζεται ασφαλές περιβάλλον και γονείς που θα το υπερασπιστούν από αυτές τις καταστάσεις.
Πώς θα περιέγραφες τη διαδρομή σου από αυτά τα χρόνια μέχρι αυτό που είσαι σήμερα;
Δεν είμαι πολύ διαφορετικός σήμερα. Πολλές φορές λέω πράγματα που δεν θα έπρεπε ποτέ να ειπωθούν. Όχι κακά πράγματα όμως. Στα τελευταία μου σχολικά χρόνια άρχισα να προσποιούμαι ότι είμαι κάποιος άλλος. Ήθελα να δημιουργήσω έναν χαρακτήρα που ο κόσμος θα θαυμάζει για τη μοναδικότητά του. Κάποιον που όλοι θα ήθελαν να έχουν για καλύτερο φίλο. Κάποιον που εγώ θα ήθελα για καλύτερο φίλο. Κάποιον που θα σε στηρίζει, θα σε υπερασπίζεται, αλλά επίσης θα σε ακούει. Προσπαθώ σιγά-σιγά να φανταστώ ότι γίνομαι αυτός ο άνθρωπος.
Ξεκίνησες με ένα πολύ ωραίο μήνυμα. Έχεις κάτι που θα ήθελες να πεις κλείνοντας αυτή την κουβέντα;
Πιστεύω τελικά ότι το Tourette είναι ένα δώρο που μου δόθηκε. Εντάξει, είναι εξαντλητικό μερικές φορές. Σκεφτείτε ότι το μυαλό μας δουλεύει σε εντελώς διαφορετικό επίπεδο από των άλλων ανθρώπων. Αυτό.
Μείνετε συντονισμένοι στον OGAE Greece για όλες τις πρόβες και όλα τα νέα του 65ου διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision!
