Μια πολύ όμορφη συνέντευξη παραχώρησε η εκπρόσωπός της Ελλάδας στη φετινή Eurovision Αμάντα Γεωργιάδη στο Downtown Κύπρου και στον δημοσιογράφο Γιάννη Χατζηγεωργίου που μόλις κυκλοφόρησε. Αναφέρθηκε σε όλη τη διαδρομή της, από τα πρώτα χρόνια της ζωής της στα Γιάννενα, την εγκατάσταση στη Νορβηγία, τις οικογενειακές της στιγμές, τα μελλοντικά της σχέδια. Δεν παρέλειψε να υπογραμμίσει πόσο αγαπά τη Eurovision και να θυμηθεί ωραίες αναμνήσεις από παλιότερους διαγωνισμούς που παρακολουθούσε μικρή. Ας δούμε τα κυριότερα σημεία:
Λοιπόν; τι αναφορές έχεις από τη Eurovision;
Κοίτα, παρακολουθώ τη Eurovision από μικρή ηλικία, καθώς οι γονείς μου είναι μεγάλοι fans. Αλλά και αφότου έφυγα από το σπίτι και ήρθα να μείνω μόνη μου για να σπουδάσω, συνέχισα την “παράδοση” του να μαζευόμαστε με φίλους στο σπίτι, μαγειρεύουμε και να παρακολουθούμε τον διαγωνισμό. Μάλιστα, κάθε χρόνο, όλοι οι φίλοι παίρνουμε χαρτιά και βαθμολογούμε τις συμμετοχές. Φέτος τους είπα ότι θα είμαι μαζί τους μέσα από την τηλεόραση (γέλια).
Λίγο πριν ανακοινωθεί από την ΕΡΤ πως η φετινή εκπρόσωπος της Ελλάδας θα είσαι εσύ, είχες αγωνία για το αποτέλεσμα;
Η αλήθεια είναι ότι έστειλα τη συμμετοχή μου με τη λογική τού ότι δεν έχω κάτι να χάσω. Μετά όμως, όταν ανακοινώθηκε ότι το τραγούδι μου είχε προκριθεί και ήταν ανάμεσα στα πέντε επικρατέστερα, άρχισα να έχω την ελπίδα ότι μπορεί και να ήμουν αυτή που θα είχα την τιμή να εκπροσωπήσω την Ελλάδα. Οπότε, για να απαντήσω στην ερώτηση σου, ναι, είχα αγωνία στην τελική ευθεία.
Ποιος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που έμαθε πως εσύ θα εκπροσωπούσες την Ελλάδα στον Διαγωνισμό;
Οι γονείς μου. Τους πήρα αμέσως τηλέφωνο, και η αλήθεια είναι ότι η μητέρα μου πάντα πίστευε ότι μια μέρα θα πάω στην Eurovision με την Ελλάδα.
Οι γονείς σου ήταν ανέκαθεν θετικοί στο να ασχοληθείς με τη μουσική; Ή, όπως οι περισσότεροι γονείς, είχαν ανασφάλειες στο να ασχοληθείς επαγγελματικά με κάτι καλλιτεχνικό;
Όχι, οι γονείς μου πάντα με ενθάρρυναν να ακολουθώ τα όνειρα μου, και παρόλο που έχω διαλέξει τον δύσκολο δρόμο του να συνδυάζω τις σπουδές μου στην ιατρική με τη μουσική, είναι υποστηρικτικοί.
Τι θυμάσαι από την τελευταία σου επίσκεψη στην Ελλάδα;
Ήρθα πριν από περίπου δύο μήνες, για μία μόλις μέρα, όταν είχα το ραντεβού με την επιτροπή της ΕΡΤ για να παρουσιάσω τη συμμετοχή μου. Θυμάμαι ότι έφαγα τον πιο ωραίο γύρο που έχω φάει πότε (γελάμε).
Εσύ, μέσα σου, αισθάνεσαι το ίδιο Νορβηγίδα όσο και Ελληνίδα; Ή η καρδιά σου χτυπάει περισσότερο ελληνικά;
Αισθάνομαι μια Ελληνίδα που μεγάλωσε στη Νορβηγία. Και επειδή μου αρέσει το ποδόσφαιρο, και παρακολουθώ συχνά, όταν παίζει η Ελλάδα με τη Νορβηγία είμαι πάντα με την Ελλάδα – αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν αγαπώ και τη Νορβηγία, καθώς είναι η χώρα που μεγάλωσα.
Αυτά που “είδες” σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας λόγω των σπουδών σου μπορούν να αποτελέσουν έμπνευση για εσένα και στη μουσική; Και, γενικά, από τι εμπνέεσαι, Αμάντα;
Με εμπνέει ο άνθρωπος! Τόσο στη μουσική όσο και στην Ιατρική. Για εμένα αυτό είναι πάντα το επίκεντρο.
Ποια θεωρείς την μεγαλύτερή σου επιτυχία, μέχρι σήμερα, στο τραγούδι;
Σε προσωπικό επίπεδο, το αγαπημένο μου τραγούδι είναι αυτό που θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην Eurovision. Το αγαπώ αυτό το τραγούδι. Από εκεί και πέρα, από τα τραγούδια που έχω κυκλοφορήσει, το«Then I fell in love» γνώρισε μεγάλη ραδιοφωνική επιτυχία παραμένοντας για περισσότερες από 20 εβδομάδες στο επίσημο top 10 radio chart της Νορβηγίας. Αλλά και το «Troubledwater», το οποίο συμπεριέλαβε το Netflix στην σειρά του «Spinning out».
Οι συγγενείς σου στην Ελλάδα πώς αντέδρασαν όταν έμαθαν πως ένα «δικό τους παιδί» θα εκπροσωπήσει τελικά τη χώρα στον Διαγωνισμό της Eurovision;
H γιαγιά μου, που ζει στα Ιωάννινα,έκλαιγε. Είναι 101 ετών. Με είδε στην τηλεόραση, στην ΕΡΤ, και συγκινήθηκε.
Εξήγησέ μου κάτι: Το επώνυμό σου, τελικά, είναι «Γεωργιάδη» ή «Tenfjord»;
Το επίθετο μου είναι «Γεωργιάδη». «Tenfjord» είναι το όνομα του μέρους όπου μεγάλωσα. Απλά, όταν ασχολήθηκα με τη μουσική, ήταν δύσκολο για τους Σκανδιναβούς να προφέρουν το «Γεωργιάδη» κι έτσι επέλεξα το καλλιτεχνικό όνομα «Amanda Tenfjord». Τώρα, όμως, κανείς στην Ελλάδα δεν μπορεί να πει το «Tenfjord», όποτε στο τέλος θα το κάνω σκέτο Amanda και θα ησυχάσω (γελάει).
Έχεις σκεφτεί πώς θα είναι η βραδιά του Διαγωνισμού, για σένα; Τι θα παρουσιάσετε με την ομάδα σου; Ή είναι πολύ νωρίς ακόμη;
Είναι νωρίς γι’ αυτό. Έχω γνωρίσει τον Φωκά Ευαγγελινό, που θα επιμεληθεί την σκηνική μου εμφάνιση, και η αλήθεια είναι ότι αμέσως αισθάνθηκα μια οικειότητα μαζί του και μια εμπιστοσύνη. Στο επόμενο μου ταξίδι στην Αθήνα θα τον συναντήσω, και θα ξεκινήσουμε την προεργασία για την τελική βραδιά.
Θα μας αποκαλύψεις τουλάχιστον τον τίτλο του τραγουδιού – ή παραμένει «μυστικός» ακόμη;
Δεν είναι θέμα «μυστικού», απλώς το κάθε πράγμα πρέπει να συμβεί στη στιγμή του. Όταν ανακοινώσουμε την ημερομηνία που θα βγει το τραγούδι, θα πούμε και τον τίτλο.
Γνωρίζοντας τον τρόπο που λειτουργείς, νομίζεις πως θα έχεις άγχος εκείνη την βραδιά; Ή, όπως στην Ιατρική, θα λειτουργήσεις «με παραδειγματική ψυχραιμία»;
Θα έχω σίγουρα άγχος – λογικό είναι. Όμως, έχω μάθει να το ελέγχω και θα προσπαθήσω να ακούσω τις συμβουλές της ομάδας μου. Και να το απολαύσω όσο μπορώ!
Για την Κύπρο τι γνωρίζεις; Θα ήθελες κάποια στιγμή να επισκεφθείς το νησί μας – ίσως στη διάρκεια του promo της ελληνικής συμμετοχής;
Θέλω πάρα πολύ να έρθω στην Κύπρο! Έχω ακούσει τόσα πράγματα από τον πατέρα μου, όλα αυτά τα χρόνια, και πάντα λέγαμε να έρθουμε, αλλά κάτι συνέβαινε και δεν τα έχουμε καταφέρει. Είμαι σίγουρη ότι θα συμβεί σύντομα.
Η ψυχοσύνθεση σου αποτυπώνεται κάθε φορά στα τραγούδια σου; Η χαρά και η λύπη σου;
Ναι. Επειδή γράφω μουσική από μία εσωτερική ανάγκη, τα τραγούδια μου είναι κατά κάποιο τρόπο αυτοβιογραφικά!
Έχεις σκεφτεί να τραγουδήσεις, κάποια στιγμή, και ελληνικούς στίχους;
Ναι, θα ήθελα. Είναι κάτι που μπορεί να συμβεί σύντομα, καθώς έχω βρει ένα τραγούδι μου στο οποίο θα ταίριαζαν και ελληνικοί στίχοι. Θα δούμε…
Για το τέλος, αν κλείσεις τα μάτια σου και ονειρευτείς αυτή τη στιγμή τη βραδιά της Eurovision, συμπεριλαμβάνεται σε αυτήν και η…νίκη;
Θέλω να κάνω μια καλή εμφάνιση που θα κάνει περήφανους τους Έλληνες. Για εμένα αυτό θα είναι «νίκη».
Μία ενδεχόμενη πολύ καλή θέση στον Διαγωνισμό μπορεί, νομίζεις, να συμβάλει, στο να αφοσιωθείς απολύτως στην μουσική ή προτιμάς να παραμείνεις, όπως μου είπες προηγουμένως, μία γιατρός που
τραγουδάει;
Η Eurovision είναι μια ευκαιρία για εμένα να δείξω την μουσική μου σε ένα ευρύτερο κοινό, δεν την βλέπω όμως ως κάτι που θα καθορίσει το μέλλον μου. Αγαπώ και την Ιατρική και τη μουσική. Το ένα δίνει ζωή στο άλλο.
Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε στο DownTown Κύπρου που κυκλοφόρησε χθες…
[Πηγή: Downtown Κύπρου]
