ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ: Μια πονεμένη ιστορία!

Δύσκολα πέρασε ο James Newman το Σαββατόβραδο κατά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων. Δύσκολα περνάει και ολόκληρη η Βρετανία όμως. Τα δύο μηδενικά από επιτροπές και κοινό δεν καταπίνονται εύκολα. Είναι πραγματικά άξιον απορίας και επιστημονικής διερεύνησης το πώς μια πανίσχυρη δύναμη στο διεθνές στερέωμα της μουσικής βομηχανίας έχει περιέλθει σε αυτή τη δεινή θέση στον ‘ταπεινό’ διαγωνισμό της Eurovision.

Τα στατιστικά του ‘νησιού’

Πέντε νίκες (1967, 1969, 1976, 1981, 1997) και 15 δεύτερες θέσεις (η πιο πρόσφατη το 1998) έχει να επιδείξει το Ηνωμένο Βασίλειο. Ελάχιστη παρηγοριά προσφέρουν πλέον στους Βρετανούς, αφού βλέπουν το όλο θέμα πλέον κάπως σαν ‘περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις’. Από το 2000 και μετά, η μία εκ των ‘Big 5’ βιώνει σχεδόν κάθε χρόνο την ταπείνωση, δίνοντας την ευκαιρία στον ιδιαίτερα καυστικό βρετανικό τύπο να κάνει πάρτι. Στο παλμαρέ των αρνητικών επιδόσεων από το 2000 και μετά, αξίζει να αναφερθούν:

• Τα δύο ‘απόλυτα μηδενικά’ στο σύνολο, το 2003 και το 2021
• Οι πέντε τελευταίες θέσεις στον τελικό, το 2003, 2008, 2010, 2019 και 2021
• Οι 11 φορές (από τις 21 συνολικά χρονιές) που τερμάτισε από την 22η θέση και κάτω

Οι δύο λαμπρότερες εξαιρέσεις στον κανόνα του 21ου αιώνα υπήρξαν οι συμμετοχές της Jade Ewen το 2009 (‘It’s my time’, 5η θέση) και των Blue το 2011 (‘I can’, 11η θέση). Και γι αυτή την 5η θέση όμως του 2009 χρειάστηκε να επιστρατεύσουν το βαρύ πυροβολικό, τον πολύ Andrew Lloyd Webber. Τα συναισθήματα και πάλι ήταν ανάμεικτα, καθώς οι Βρετανοί αρνούνταν να συνειδητοποιήσουν ότι ακόμα και με τον ‘Lord himself’ δεν κατάφεραν να νικήσουν. Οι προσδοκίες ήταν πολλές και για τους Blue το 2011, καθώς είχαν όλο το πακέτο: Πετυχημένο boyband με σχετικά πρόσφατες επιτυχίες και με καλό τραγούδι. Μάλλον η 11η θέση δεν ήταν αυτό που σκεφτόταν το BBC ως επιτυχία όταν τους επέλεγε.

“Μηδέν εις το πηλίκον”

Και φτάνουμε στο Σαββατόβραδο του 2021 που πίκρανε και πάλι τους Βρετανούς. O James Newman ήταν θεωρητικά μια εσωτερική επιλογή προς τη σωστή κατεύθυνση. Τι ακριβώς ήταν αυτό που έφταιξε; Και τι άλλο να κάνει το BBC που θεωρεί ότι πλέον τα έχει δοκιμάσει όλα;

Στη μακρά ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου στον διαγωνισμό ο εθνικός τελικός, με διάφορες μορφές, ήταν στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων ο τρόπος που επέλεγε εκπρόσωπο το BBC. Όταν πια άρχισε το σερί αποτυχιών, δοκιμάστηκε η εσωτερική επιλογή καλλιτέχνη ή συνθέτη (2009-2015). Το σκεπτικό ήταν ότι έτσι θα μπορούσαν πιο εύκολα να πειστούν τα μεγάλα ονόματα να συμμετάσχουν, αποφεύγοντας την έκθεση και το ρίσκο του εθνικού τελικού. Μια σύντομη επιτροφή στον εθνικό τελικό (2016-2019) μάλλον καταστροφική αποδείχθηκε.

Έτσι, φτάνουμε το 2020 στην επιλογή του James Newman. Το βιογραφικό του: Πετυχημένος, συμπαθής συνθέτης με πιο διάσημο αδελφό. To 2014 η δική του σύνθεση ‘Waiting all night’ των Rudimental κατέκτησε το Brit Award για το καλύτερο τραγούδι της χρονιάς, κερδίζοντας το mega-hit ‘Love me again’ του αδελφού του, John Newman. Με τα δικά του λόγια:

“Η μεγαλύτερη επιτυχία μου πριν τη συμμετοχή στη Eurovision ήταν το ότι παραβρέθηκα σε συναυλία του αδελφού μου με 90.000 κοινό.”

James Newman

Ο James, όπως δήλωσε επιστρέφοντας από το Ρότερνταμ στο κανάλι ITV, έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε:

“Είμαι ευχαριστημένος, πολύ ευχαριστημένος με το performance μας. Όταν γράφεις τραγούδια δεν μπορεί κανείς να εγγυηθεί ότι θα ‘περάσουν’ στον κόσμο.

“Πέρασα φανταστικά. Δεν θα το άλλαζα για τίποτα στον κόσμο.

“Το κορυφαίο για μένα ήταν η αντίδραση του κόσμου όταν πήρα το μηδέν. Όλοι με χειροκροτούσαν, έκαναν σαν τρελοί!

“Και επιστρέφοντας στην πατρίδα βλέπω ότι το ‘Embers’ μπήκε στα charts. Every cloud has a silver lining.

James Newman

“Πώς θα κερδίσουμε τη Eurovision;”

Εξαιρετικά συμπαθής ο James στους φανς του διαγωνισμού, όπως φάνηκε και στην πιο κρίσιμη στιγμή. Τα βρετανικά μέσα όμως δεν κινούνται στο ίδιο κλίμα. Η κατάσταση μοιάζει περισσότερο με αυτή μετά τον ελληνικό τελικό του 2002. Οι δηλώσεις αρκετών παραγόντων μόνο φλεγματικές δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν. Υπογραμμίζουν δε, με περισσή δηκτικότητα, τους 50 βαθμούς του Σαν Μαρίνο με τους 34.500 κατοίκους.

Ο Independent είδε τους Måneskin, μετά κοίταξε τον James Newman και βρήκε τι φταίει. “Υπερβολικά προσγειωμένος” για να κερδίσει. Ο Guardian πάλι κοίταξε το γυμνό στέρνο του Damiano David και μετά το δερμάτινο τζάκετ του δύσμοιρου James και αποφάνθηκε: “Υπερβολικά πολλά φερμουάρ”. Και συμπληρώνει: “Το πιο πρόσφατο από μια σειρά απογοητευτικών αποτελεσμάτων. Τουλάχιστον ο Newman δέχτηκε την ήττα με σωστό χιούμορ”. Οι Times πάλι δεν χαρίστηκαν: “Ο συνθέτης και κάτοχος του Brit Award ξεφτιλίστηκε τερματίζοντας στον πάτο του σωρού”.

Εκεί που ξέφυγαν τα πράγματα όμως ήταν με το tweet του παρουσιαστή Piers Morgan, ο οποίος έθαψε τραγουδιστή, τραγούδι και performance μαζί, με μία λέξη: σκ__ά!

The UK didn’t get ‘nul points’ in the Eurovision Song Contest because of some sinister revenge for Brexit.
We got ‘nul points’ because we had a crap song, performed by a crap singer who gave a crap performance. End. pic.twitter.com/jN875OQrWp

— Piers Morgan (@piersmorgan) May 23, 2021

Might have spared us all a lot of pain if you had…. 🤣 https://t.co/gcv3pMt3Cd

— Piers Morgan (@piersmorgan) May 24, 2021

Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα εθνικής ταπείνωσης, πολλοί παράγοντες της μουσικής βιομηχανίας προσφέρθηκαν να βοηθήσουν. Όχι με τη συμμετοχή τους, αλλά …με τις συμβουλές τους! Όλοι συμφωνούν ότι το BBC είναι η ρίζα του κακού και συμπαραστέκονται στον James Newman. Άλλοι θεωρούν ότι πρέπει να επανασχεδιαστεί η διαδικασία του εθνικού τελικού, με πολύ μεγαλύτερο budget και με Σουηδούς συμβούλους. Προτείνουν ένα ‘ξεπατίκωμα’ του Melodifestivalen, τουλάχιστον μέχρι να βρουν οι Βρετανοί τη δική τους φόρμουλα επιτυχίας.

Άλλοι πάλι θεωρούν ότι ο ανεξάντλητος πλούτος μουσικών ταλέντων και υπερ-επιτυχημένων καλλιτεχνών είναι η λύση στο πρόβλημα. Προτείνουν να επιστρατευτούν άμεσα ονόματα όπως ο Paul McCartney, o Eric Clapton, ο Elton John, ο Phil Collins. Μάλιστα προτείνουν να τους στείλουν όλους μαζί, σαν μπάντα! Άλλοι αντιπροτείνουν τη νεότερη γενιά, θυμίζοντας την ατιμωτική 19η θέση που πήρε η Bonnie Tyler συμμετέχοντας το 2013 στα 62 της. Βρείτε τρόπο και φέρτε, λένε, τον Ed Sheeran, την Adele και τις Little Mix.

Στην αναμπουμπούλα, βρέθηκαν και οι Måneskin στην εκπομπή “BBC Breakfast” να δώσουν συμβουλές: “Απλά δοκιμάστε με ένα συγκρότημα!”

Η Σκωτία δεν μπορεί να περιμένει!

Ευκαιρία βρήκε και το μεγαλύτερο κόμμα της Σκωτίας SNP (Scottish Nation al Party) να υποστηρίξει το κεντρικό του δόγμα αυτονόμησης της Σκωτίας. Η βουλετής Alyn Smith δήλωσε ότι το αποτέλεσμα είναι ‘ο απόλυτος εξευτελισμός’ και ότι η Σκωτία έχει τη δυναμική να νικήσει τη Eurovision αν διαγωνιστεί αυτόνομα.

From 2018… but as relevant as ever after last night’s UK humiliation. Let’s let a country who’ll do #Eurovision properly do it and show how it’s done. https://t.co/y29kMdhOJa

— Alyn Smith MP 🏴󠁧󠁢󠁳󠁣󠁴󠁿🇪🇺 (@AlynSmith) May 23, 2021

Συνοψίζοντας, θα θέλαμε να πιστέψουμε ότι όλη αυτή η ταραχή θα φέρει μια πνοή αλλαγής – που σίγουρα χρειάζεται – στα κλιμάκια του BBC που αποφασίζουν για τον διαγωνισμό. Η χώρα είναι ικανή για μεγάλα πράγματα και όποιος μηχανισμός την έχει καθηλώσει στον πάτο οφείλει να αναδιαρθρωθεί. Εν τέλει, υπάρχουν αρκετές φωνές που έχουν καθαρή προοπτική και την εκφράζουν. Ας κλείσουμε με μία από αυτές. O εκδότης του Spectator, Frank Nelson, απέρριψε την ιδέα της ‘εκδίκησης των Ευρωπαίων λόγω Brexit’ που παίζει πολύ στον βρετανικό τύπο και τα social media αυτές τις μέρες και δήλωσε:

“Απλά μας πέρασαν μικρότερες χωρες με καλύτερα τραγούδια και περισσότερο class. Η Βρετανία έχει σταματήσει να προπαθεί καιρό τώρα. Το BBC διαλέγει τη συμμετοχή μας και δεν το απασχολεί ότι πρόκειται για διαγωνισμό με ανταγωνισμό. Έτσι κάθε χρόνο ρίχνουν μια ανέτοιμη καημένη ψυχή στην αρένα.”

[Πηγή: BBC / The Guardian / Wales Online]