ΙΣΛΑΝΔΙΑ: Απόψε ο Πρώτος Ημιτελικός του “Söngvakeppnin 2019”!

1. Νομίζω με κλειστά μάτια θα προκριθούν Hera Bjork και Hatari.
   Οι Hatari ελπίζω να εκπροσωπήσουν τη χώρα,μου αρέσει που είναι κάπως διαφορετικο από τα συνηθισμένα και νομίζω είναι η μόνη ελπίδα της Ισλανδίας μπας και δει επιτέλους τελικό μετά από 4 σερί αποκλεισμούς.

2. Χαμηλού επίπεδου εθνικός τελικός. Από τη μία ανέμπνευστα κοινότυπα τραγούδια, από την άλλη το αξιογέλαστο θέαμα των Hatari πάνω σε ένα ανύπαρκτο τραγούδι χωρίς στοιχειώδη μελωδία και ειρμό. Δεν αμφιβάλλω ότι ενδεχομένως ο κόσμος θα τσιμπήσει από την πρόκληση και την υπερβολή μέσα σε μία θάλασσα μετριότητας, αλλά το αποτέλεσμα θα είναι σε κάθε περίπτωση το ίδιο κακό, ακόμα και για διαφορετικούς λόγους.

3. Την αγαπώ πολύ την Ισλανδία και θα ήθελα πολύ κάποτε να γίνει ο διαγωνισμός στο Ρευγκιαβικ. Για φέτος πάντως το κόβω λίγο δύσκολο. Δεν με τρέλανε κανένα από τα κομμάτια. Ξεχώρισα της imsland (το οποίο όπως βλέπω έγραψε και η προπερσινη εκπρόσωπος Svala) ενώ έχω περιέργεια για την παρουσίαση των hatari. Χάρηκα πολύ που ξαναείδα την συμπαθεστατη Hera bjork (είχα αγαπήσει το je ne sois quoi) αλλά το τραγούδι της δυστυχώς το βρήκα εντελώς ανευρο. Ελπίζω να ξαναβρει τη φόρμα της η Ισλανδία που γενικά έχει στείλει ωραία τραγούδια (με εσαει αγαπημενο μου το επικό minn hinsti dans του Paul oskar το 97 αλλά και το
   valentine lost του ’07, καθώς και το this is my life του ’08)

4. Too much mainstream μας προέκυψε η Ισλανδία. Νομίζω οι Hatari είναι μια αξιοσημείωτη πρόταση κι ελπίζω να φερθούν έξυπνα οι Ισλανδοί. Δεν ξέρω που στηρίζεται το «αξιογέλαστο» του θεάματος που διάβασα παραπάνω. Προσωπικά, γελάω περισσότερο με βλαχοποπ και μπαλέτα και όχι με BD Punk. Και ναι, ο διαγωνισμός μπορεί να υποστηρίξει καλεί παραπάνω από pop.

   • Έτσι ακριβώς.

   • To αξιογέλαστο στηρίζεται αφενός στο ότι κανείς πάνω από 11 χρονών δεν εντυπωσιάζεται από το παλαιακό πλέον punk metal, ειδικά όταν γίνεται με πέτσινα kinky gay club του ’70 και eyeliner στο μάτι, και ειδικά δεν υπάρχει τραγούδι από κάτω και όλο το κόλπο στήνεται πάνω στο προκλητικό της παρουσίασης και μόνο. Είναι πολύ πιο βλάχικο πια όλο αυτό από την έστω mainsteam ποπ. Συγγνώμη, εγώ δεν θα τσιμπήσω σε όλο αυτό.

     • Δε θέλω να σου χαλάσω τον ειρμό, αλλά πρώτον δεν είμαι 11 χρονών είμαι 28, δεύτερον μη γενικεύσεις ότι κανείς δεν εντυπωσιάζεται από το παλαιικό όπως χαρακτηρίζεις punk επειδή εσύ απλά δεν εντυπωσιάζεσαι και τρίτον αν αναζητήσεις λίγο το είδος και το ύφος του τραγουδιού πριν βιαστείς, θα ανακαλύψεις ότι δεν είναι metal, αλλά rock και μάλιστα experimental, άρα καθόλου παλιακό, αντιθέτως διαχρονικό. Επίσης, το leather subculture δεν ταυτίζεται αποκλειστικά με το gay κίνημα και σίγουρα όχι τη δεκαετία του 70. Άλλωστε δεν υπήρχαν fetish clubs τότε. Για μετά τα μέσα του 80 με 90 το συζητώ.

     • 1. Oι επιρροές του τραγουδιού στα κουπλέ είναι πολύ περισσότερο Punk metal από ροκ. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι τίποτα καινούριο, είναι 30 τόσα χρόνια πίσω.
       2. Είσαι λίγο απληροφόρητος για το τι υπήρχε το ’70 στα gay club του Σαν Φρανσίσκο.
       3. Όλα αυτά θα μπορούσα να τα δεχθώ ακόμα και αν δεν είναι του γούστου μου αν υπήρχε ως βάση ένα τουλάχιστον αξιοπρεπές τραγούδι. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τραγούδι από κάτω.

   • Eπίσης, και ίσως πιο σημαντικό, δεν νομίζω ότι είναι καλή ιδέα να στείλει κάποιος μέσα στο Ισραήλ ένα τραγούδι που έχει έστω έμμεσες (αλλά σαφείς για εμένα) αναφορές σε ναζιστική αισθητική.

     • Φάσκεις και αντιφάσκεις θαρρώ. Μια λες για gay club και στο καπάκι για ναζιστική αισθητική. Θέλω απλά να σε πληροφορήσω ότι η punk ουδέποτε είχε σχέση με ολοκληρωτικές αντιλήψεις. Ίσως, το μπερδεύεις με τους skinheads. Χαίρομαι πάντως υπάρχει ζωντάνια στα σχόλια, αυτό είναι θετικό ?

     • Δεν αντιφάσκω καθόλου. Υπάρχουν και τα δύο. Σαφέστατες kinky gay αναφορές σε σημείο αμήχανο για τον μέσο θεατή, και για εμένα σαφείς αναφορές και σε καμπαρέ στο ναζιστικό Βερολίνο του ’30.
       Και υπάρχει κομμάτι της punk, προφανώς περιθωριακό, με ναζιστική αισθητική και αναφορές.

       Σε κάθε περίπτωση έχω σοβαρότατες αμφιβολίες ότι αν επιλεγεί θα αφεθεί από την EBU να παρουσιαστεί έτσι στο Tel Aviv. Εξάλλου, από ότι διαβάζω έχουν ήδη ξεκινήσει τα επικοινωνιακά κόλπα του “Θα μας αποκλείσουν αν επιλεγούμε” και “Θα πάμε στο Τελ Αβίβ μόνο για να διαμαρτυρηθούμε για το Ισραήλ”. Δεν είναι δεύτερη και ήδη βαρετή όλη αυτή η επικοινωνιακή τακτική;

5. Πάμε Hatari ! Ρευκιαβικ 2020 ύπο τους ήχους των Ισλανδών Rammstein-Pet shop boys.

6. καλά, pet shop boys απο που κ ως που? Ούτε καν..Ούτε καν στο kinky paninaro δεν είχαν τόσο ακραίες στυλιστικες αναφορές, η δε μουσική εντελώς διαφορετικη. Θα συμφωνήσω με τον Μαριο πως πιο πολύ punk metal είναι, παρά ροκ.

τα σχόλια είναι κλειδωμένα.