ΓΑΛΛΙΑ 2015

Η Γαλλία θα εκπροσωπηθεί στην Eurovision 2015 από τη Lisa Angell και το τραγούδι N’oubliez Pas σε μουσική του Robert Goldman και στίχους του ιδίου και θα ερμηνευτεί στα Γαλλικά.

Η Lisa Angell (κατά κόσμον Lisa Vetrano ) γεννήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου του 1968 στο Παρίσι. Ιταλικής καταγωγής από την πλευρά του πατέρα της, η Lisa Angell συμμετείχε από την ηλικία των 11 έως 14 σε διάφορους ραδιοφωνικούς διαγωνισμούς ενώ σε ηλικία 15 ετών, ξεκίνησε μαθήματα κλασικής μουσικής στο Ωδείο της Νίκαιας. Εργάστηκε για αρκετά χρόνια ως ερμηνεύοτρια σε πιάνο-μπαρ στην Κυανή Ακτή, ενώ εγκαταστάθηκε στο Παρίσι το 2001, όπου γνώρισε τον Didier Barbelivien που της έγραψε το τραγούδι «Des années après”.  Το 2009, ο Dani Lary την κάλεσε στο τηλεοπτικό του σόου Le Château des όπου εκεί γνωρίζεται με τον Patrick Sébastien ο οποίος της κάνει παραγωγή στα τραγούδια του πρώτου της άλμπουμ Les Divines που κυκλοφόρησε το 2011 και έφτασε στο νούμερο 31 στη Γαλλία. Το δεύτερο άλμπουμ της έχει τον τίτλο Des mots και κυκλοφόρησε το 2013, ενώ από το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους,συμμετέχει τακτικά στην εβδομαδιαία εκπομπή Les chansons d’abord. Το τρίτο της άλμπουμ Frou-Frou κυκλοφόρησε στις 21 Απριλίου 2014.και ουσιαστικά αποτίει φόρο τιμής στις γυναικείες φωνές της δεκαετίας του 1930, του 1940 και του 1950. Στις 23 Φεβρουαρίου 2015, η Lisa Angell επιλέχθηκε να εκπροσωπήσει τη Γαλλία στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 2015 στη Βιέννη, στις 23 Μαΐου 2015, με το τραγούδι “N’oubliez pas».

Δείτε όλα τα άρθρα για τη Γαλλία  εδώ.

Το N’oubliez Pas  θα διαγωνισθεί απευθείας στoν τελικό, που θα γίνει στις 23 Μαΐου 2015.

[youtube id=”kG_WJU2s5ho” width=”600″ height=”350″]

N’oubliez Pas

Il ne me reste que des larmes
Ces quelques notes venues d’autrefois
Et le chant de nos prières
Nos cœurs qui espèrent
Et le vide sous mes pas

Il ne me reste que les cendres
De mon village plongé dans le silence
Je ne suis qu’une blessure
Un cœur sans armure
Comment survivre après ça.

Mais je suis là, je n’oublie pas
Dans mon village balayé par l’histoire
Et je vis là, n’oubliez pas
Effacé des cartes et des mémoires

Je me souviens du rire des enfants
La voix des hommes quand ils partaient au champ
Les fêtes des moissons
L’odeur dans les maisons
Les éclats d’amour et de joie

Mais je suis là, n’oubliez pas
Effacé des cartes et des mémoires

Quand ils sont arrivés
Cachés derrière leurs armes
Ils étaient des milliers
Ils riaient de nos larmes

Ils ont voulu détruire
Nos croyances et nos âmes
Avec des mots de haine
Que l’on n’connaissait pas.

Je suis ici ce soir
Au milieu de ces ruines
Pour vous parler d’espoir
Et vous chanter la vie
Et je fais le serment
Quand séchera le sang
De reconstruire ma ville
Bien plus belle qu’avant.

Mais n’oubliez pas

Μην ξεχνάτε

Το μόνο που απομένει για μένα είναι δάκρυα
Αυτές οι λίγες νότες που έρχονται από πολύ παλιά
Και το τραγούδι των προσευχών μας
Οι καρδιές μας, που ελπίζουν
Και το κενό κάτω από τα βήματα μου

Το μόνο που απομένει για μένα είναι στάχτες
Από το χωριό που βύθιστηκε στη σιωπή
Είμαι μόνον πληγή
Μια καρδιά χωρίς πανοπλία
Πώς να επιβιώσω μετά από αυτό

Αλλά είμαι εδώ, δεν ξεχνάω
Στο χωριό μου, παρασύρμένη από την ιστορία
Και ζω εδώ, μην ξεχνάτε
Διεγραμμένη από χάρτες και μνήμες

Θυμάμαι το γέλιο των παιδιών
Τις φωνές των ανδρών, όταν έφευγαν για το χωράφι
Τις γιορτές της συγκομιδής
Τη μυρωδιά από τα σπίτια
Τις εκρήξεις της αγάπης και της χαράς

Αλλά είμαι εδώ, μην ξεχνάτε
Στο χωριό μου, παρασύρμένη από την ιστορία

Όταν έφτασαν
Κρυμμένο πίσω από τα όπλα τους
Ήταν χιλιάδες
Γελούσαν με τα δάκρυα μας

Ήθελαν να καταστρέψουν
Τις πεποιθήσεις μας και την ψυχή μας
Με τα λόγια του μίσους
Που δεν τα ξέραμε

Είμαι εδώ απόψε
Στη μέση αυτών των ερειπίων
Για να σας μιλήσω για την ελπίδα
Και για να τραγουδήσει τη ζωή
Και ορκίζομαι
Όταν το αίμα θα στεγνώσει
Ότι θα ξαναζτίσω την πόλη μου
Πιο όμορφη από ό, τι πριν

Αλλά μην ξεχνάτε